Muğla'nın Bodrum ilçesinde, bir günlük mesaide yaşadıkları kayıt altına alınan belediye temizlik işçisi Ahmet Işık, kimi vatandaşların nezaketsizliğine ve temizlik işçilerine saygısızlığına sitem ediyor.
Pandemi döneminde nüfusu neredeyse 3’e katlanan Türkiye’nin önemli merkezlerinden Bodrum’da, artan nüfusla birlikte ortaya çıkan çöp miktarı da arttı. Günlük çıkan 300 ton çöpün yaklaşık 80 tonunu bahçe atıkları oluşturuyor.
Daha temiz bir çevre ve yaşam alanı için toplumda yere çöp atma davranışının değiştirilmesi ve çöpün azaltılmasının hedeflendiği "Sokağım Temiz, Bodrum Temiz" sloganı ile çalışmalar yürütülüyor.
Bu kapsamında farkındalık oluşturulması için belediyenin temizlik biriminde çalışan 58 yaşındaki Ahmet Işık´ın sabah işe gelmesiyle başlayan ve çalışma saatleri içinde bir günde yaşadıkları kayıt altına alındı.
"Pisletsinler, temizleriz" diyen Ahmet Işık, kimi vatandaşların nezaketsizliğine ve temizlik işçilerine saygısızlığına sitem ediyor.
Bu işe başlayalı 17 sene olduğunu dile getiren Işık, bir gününü şöyle anlatıyor:
"Köpekler de benimle kavuşuyor ana yol üzerinde"
06.30-06.35 dedi mi geçerim, arabayı çalıştırırım. 10 dakika yolum var, 10 kala ben burada oluyorum. Yakıyorum tüpümü, koyuyorum kahvemi. Saatim geliyor. Oradan yavaş yavaş işlerimi yapmaya gidiyorum. Köpekler de benimle kavuşuyor ana yol üzerinde. Ondan sonra başlıyoruz biz. Bir gün bir tarafa gidiyorum, bir gün bir tarafa. Sanayisi var, anayolu var, sağlık ocağı arkaları var.
"Göre göre maskelerini yere attıklarını görüyorum"
Kaba çöpünü önce bir alıyoruz. Her vatandaş cebinde bir poşet bulundurması lazım. Maskesini veyahut ıslak havlusunu, peçetesini onun içine koyup güzelce ağzını bağlayıp, her taraf çöp bidonu atması lazım. Ama yok, yok. Peçete yerde, ıslak havluları yerde. Göre göre maskelerini yere attıklarını görüyorum. Mesela yukarıdan, ikinci kattan attı önüme. 'Alacaksın, istiyorsan alma' dedi. Saygı maygı yok. Bura bitmiştir. İşimiz gerçekten zor. Atma diyemezsin, dediğimiz zaman suçlu biz oluyoruz. Bizim görevimiz pisletsinler, temizleriz .
"Hep benim, benim, benim. Başka bir şey yok"
Geçenlerde şikayet etmiş bir mekan. O binanın sol tarafını aldım. Oraya girdim, daha saat 08.00. 'Sen buraya kaç günde bir geliyorsun?' 'Her gün ben buradayım. Her gün ben de geliyorum. Ne varsa süpürüp götürüyorum' dedim. Ama geç açtıkları için. Benim gelip gittiğimiz görmüyorlar. Hep benim, benim, benim. Başka bir şey yok.
Emekliliğime az kalmış. Daha da içten gelerek çalışıyorum. Adam zırlıyor, zırlıyor, zırlıyor… Tam bizim mevkilere geldi mi. Yolun ortasına gidiyor veyahut şarampole, bizim oluklara yuvarlanırken kırılıyor, saçılıyor. Her şey oluyor bizim burada.
"Önce eğitim ama görmemişiz ki"
Bizim sahildeki çöp kovalarını devirdiler, yıktılar, yaktılar. Ben buna gözlerimle şahidim. Adam kafayı bulmuş, sevdiğiyle veyahut başka biriyle kavga etmiş, çöp kovasına tekme vuruyor. Vatan bizim vatanımız ya. 'Atmasınlar' diyemiyoruz, dediğimiz zaman 'Biz attık temizleyeceksin' dedi. İnsanız... Benim yaşım 58... Önce eğitim ama görmemişiz ki.
