Okan Bayülgen'den duygulandıran 'Filistinim' şiiri

Sanatçı Okan Bayülgen, Kahramanmaraş'ta düzenlenen 5. Uluslararası Şiir ve Edebiyat Günleri'nin ödül töreninde şair İbrahim Nasrallah’ın "Gazzeli Meryem" kitabında yer alan "Filistinim" şiirini seslendirdi. İşte o anlar.

"Filistinim" şiiri:

Konuştum, olmadı hiçbir şey.
Küfür ettim ve özür diledim, olmadı hiçbir şey.
Meşguldüm, göründüm meşgul gibi, olmadı hiçbir şey.

Oturdum, yürüdüm, koştum,
titredim, ısındım, olmadı hiçbir şey.

Susadım, çatlayıncaya içtim, boğuluncaya dek.
Kıvrıldım bir cinin gibi babası kardeşleri ve
annesi gibi toplandım bir kefende eski
bir perdeden yapılmış olmadı hiçbir şey.

Tökezledim dikildiğimden daha çok
ama kalktım nihayetinde olmadı hiçbir şey.

Namaz kıldım bir nebi gibi kutsal kitaptan
bir ayet olana dek, inkar ettim.
Cehenneme ulaşıncaya dek dua ettim, yakardım.

Kızdım, sakinleştim. Hatırladım o uzak günü.
Unutur gibi oldum daima yakın olanı.

Kardeş oldum canavarla, savaştım onunla.
Öldürüldüm sabiken, kurtuldum bazen. Yaşlandım.

Her iki halde de görmüştüm göreceğimi çünkü.
Olmadı bir şey. Atıldım, geri çekildim, savaştım.

Rüzgârla estiğimde üzerine barıştım.
Dalgayla öfkelenip kabaran atlar arasında bir attı kalbim. Bir geceydi.

Hüznüm gecede olmadı bir şey.
Yedim ve acıttım, kustum. Olmadı bir şey.

Sarıldım gölgeme azarladım onu sonra da kendimi.
Selamladım kadını sokaklarda kaybolmuş
kavga etti bir adamla, gülüşü yakınlarda,
azıcık şarkı söyleyen bahçedeki bir kuşla kapattım
bütün pencereleri ve açtım ardından bir kelam yazdım.
Ölümden olduğunda rahim, derin olduğunda ölüm,
cehennem olduğunda ölüm, tek ve son Bir yol olduğunda ölüm.

Halim ve hafif olduğunda ölüm.
Ağır ve kesip olduğunda ölüm.
Olmadı hiçbir şey.

Yazdım nehirden ve denizden,
yarından ve güneşten.
Olmadı hiçbir şey.

Yazdım kahpelik ve kahırdan, saflıktan da.
Uyudum bir lokma ekmeksiz.
Rüya gördüm rüyasız. Uyandım kaybetmeden
ellerime ayaklarıma ne de suretime aynadaki.

Çağırmıyordum da ruhumu.
Öldüm ve yaşadım. Tutuşturdum kendimi.
Söndürdüm külleri bile. Olmadı bir şey.

Anası Erbayım ey Rabbim.
Ateş, toprak, rüzgar ve su. Beşincisi elemdi.
Kör şarkıların göremediği altıncısı yalnızlığım.

Yedincisi ise kanım.
Boğazlandığımdan beri yandığımda isyan ettim.
Halklarına özgür ismimin bir kelebek gibi.

Filistin, Filistin, Filistin. Uçtuğumda
çatım semaya takip etti olduğu var.
Pencere ve en küçük çocuğum topladım kendimi.

Gazze, gazze, gazze, oldum gazze.
Uşakların bini geldi ve vurdu beni. Çöktüm,
çöktüm bir daha ve sonra kalktım bir haykarışla ve bağırdım da, olmadı bir şey.

İnkar ettim ve inandım.
Sonra inkar ettim ve inandım.
Sonra, sonra olmadı bir şey. Olmadı.

Ve bu fakir dünya
soruyor bana, bütün bunlar niye?