Ukrayna’nın önemli bir liman kenti olan Mariupol artık savaştaki yıkımın simgesi. Saldırının ilk başladığı günlerden bu yana kuşatma ve topçu ateşi altında olan kentte binlerce kişi hayatını kaybetti. Kalanlar sığınaklarda yaşıyor.
Rus kuşatması altındaki Ukrayna’nın Mariupol şehrinde savaşın şiddeti her geçen gün artıyor. Rusya’nın ağır bombardımanı nedeniyle çok sayıda sivilin hayatını kaybettiği kentte, mahsur kalanlar ise sığınaklarda yaşam mücadelesi veriyor. Uzun bir süredir bölgede mahsur kalan Türk vatandaşları kendi imkanlarıyla bölgeden ayrıldı. Dehşet dolu anları anlatan vatandaşlar, sürekli ölümle burun buruna yaşadıklarını dile getirdi. Yeni Şafak’ın ulaştığı vatandaşlar şunlar söyledi:
ORADA SİVİLLER VARDI, GİDEMEDİK
Ediz Ünal: Biz 24 gün evin koridorunda yaşadık çünkü bombanın etkisiyle camlarımız kırıldı. Bombalama durduğu anda bir arkadaşım mutfakta çay demlerken aniden patlama oldu ve yüzüne cam parçaları geldi, yaralandı. Mariupol’de çok fazla bina yandı ve yıkıldı. 24 saat bombalama altındaydı şehir. Çok fazla ölü vardı. Evlerde yaşayan insanlar vardı ve binalar sürekli bombalanıyordu. O binalarda insanların yaşadığını biliyorduk ama gidip müdahale edemiyorduk. Ölüm her zaman insan için var ama zamansız yersiz ölüm çok kötü.
HER YER YANIYORDU
Mustafa Saltık: Bombaların altında öldük öldük dirildik. Biz 4 arkadaşımızla beraber Mariupol’de yaşıyorduk. Gıda stoku yaptığımız için bir şeyler yapıp yiyorduk. Şehir sürekli bombalandığı için dışarı çıkma imkânımız yoktu. Adım attığımız her yere bomba düşüyordu. Şehrin büyük bir kısmı bombalardan yok oldu. Sokaklar, caddeler her yer yanıyordu. Biz ana yollardan değil ara yollardan, tarlalardan tahliye olmak için çıktık. Sahil yollarını tercih ettik. Sokaklarda Rus askerleri geziniyor. Pazar ve hastaneler hepsi yanmıştı. Biz oradan çıktığımızda sığınakları bombalıyorlardı. Kontrol noktalarında Rus askerleri çektiğimiz video ve fotoğrafları sildirdi.
ÇIĞLIKLARINI DUYDUK
Azerbaycan vatandaşı İmam Aliyev: Azerbaycan vatandaşıyız. Tamir işiyle uğraşıyoruz. 15 aydır Mariupol’deydik. Her gün bombalar üzerimize yağıyordu. Bizim oturduğumuz apartmanın karşı binasına bomba atıldı. Bina bir anda alev aldı. İçeriden çığlık sesleri duyuyorduk. Binanın 4. katında ihtiyar bir amca oturuyordu ve onun yardım çığlıklarını duyduk hiç kimse müdahale edemeden adam yanarak öldü. 5 katlı apartmandan geriye yanmış kül olmuş beton yığınları kaldı. Şehirde su, elektrik, gaz yoktu. 26 gündür banyo yapmıyoruz. Mariupol çok kötü durumda.
TOPLU MEZARLAR KAZILIYORDU
Kendi imkanlarımızla tahliye için dışarı çıktığımızda yol kenarlarında cesetler vardı. Çöp arabalarıyla cesetleri yol kenarından toplayıp toplu mezarlara götürüyorlardı. Kepçeyle büyük alanlar kazıp toplu olarak çukurlara atıyorlardı. Ölen askerlerin cesetleri yakılıyordu, korkudan bakamıyorduk görüp kaçıyorduk. Birçok insan enkazda kaldı kurtarılamadı. Savaş bölgesi olduğu için insanlar ölüme terk ediliyor. Şu an 40 Azerbaycan vatandaşı da sığınaklarda mahsur. Allah yardım etsin.
