Osmanlı İmparatorluğu, sivil kamu görevlilerine yönelik emeklilik sistemi geliştirerek, Avrupa ülkelerinden çok önce bu alanda önemli bir adım atmıştır. Osmanlı'daki emeklilik düzeni, Avrupa'nın modern sosyal güvenlik sistemlerine örnek olmuş ve bazı bulaşıcı hastalıklar gibi sağlık sorunları erken emekliliğe neden olabilmiştir.
Osmanlı'da "tekaüt" kelimesi, bir kamu görevlisinin görevine son verilmesi veya emekli edilmesi anlamına geliyordu. Askerler, bürokratlar ve ulema gibi birçok kesim, çeşitli sebeplerle emekli olabiliyordu. Emekli maaşları, genellikle mevcut gelirlerin bir kısmından sağlanıyordu; ayrıca bazı durumlarda, gelir getiren topraklar da emekliye tahsis edilirdi.
Osmanlı'daki emeklilik sistemi, günümüz sosyal güvenlik sistemlerinin temellerini atmış ve bu alanda tarihi bir öneme sahiptir. Modern tıbbın tedavi edebileceği hastalıklar için bile erken emeklilik hakkı tanınması, dönemin ileri görüşlülüğünü ve sosyal güvenlik anlayışını ortaya koymaktadır.
